رابطه ارائه تسهیلات رفاهی با مسئولیت پذیری کارکنان در مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان نور

زمینه و هدف: نیروی انسانی، مهم ترین و اثر بخش ترین عامل در دستیابی به اهداف هر سازمان می‏باشد. ایجاد عوامل انگیزشی می‏تواند سبب افزایش مسئولیت پذیری و در پی آن ارائه خدمات با کیفیت مطلوب شود. هدف این پژوهش تعیین رابطه ارائه تسهیلات رفاهی با مسئولیت پذیری کارکنان در مراکز بهداشتی و درمانی شهرستان نور بوده است. روش کار: پژوهش حاضر بر اساس هدف و نتیجه از نوع کاربردی و از نظر روش، همبستگی می‏باشد که به صورت مقطعی انجام شد. با استفاده از پرسشنامه داده ها به صورت سرشماری از 2 گروه درمانی (شامل پزشک، دندانپزشک، پرستار و ماما) و گروه پشتیبانی- اداری (شامل کاردانان و کارشناسان بهداشتی، آزمایشگاه، پذیرش و خدمات) که مجموعا 112 نفر می‏باشد جمع آوری شده است. جهت استخراج نتایج پژوهش از آزمون ناپارامتریک (شامل ضریب همبستگی اسپیرمن) استفاده گردید. یافته ها: بر اساس یافته ها، تمامی شاخص های رفاهی پایین تر از سطح متوسط (عدد 3) و میزان شاخص مسئولیت پذیری بالاتر از حد متوسط (نمره18) قرار داشت. بین ارائه تسهیلات اعتباری با مسئولیت پذیری کارکنان مورد پژوهش رابطه معناداری وجودداشت (223/0=r، 042/0=p) ولی بین ارائه تسهیلات درمانی و بیمه ای، تسهیلات ایاب و ذهاب، تسهیلات مسکن، تسهیلات فرهنگی، ورزشی و گردشگری، کمک هزینه ها و سایر خدمات رفاهی با مسئولیت پذیری کارکنان موردپژوهش رابطه معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه از بین تسهیلات رفاهی تنها تسهیلات اعتباری با مسئولیت پذیری رابطه داشت می توان با افزایش میزان تسهیلات، تقویت نظام توزیع عادلانه، پاسخ به نیازهای ضروری مرتبط در افزایش مسئولیت پذیری کارکنان موثر واقع شد.